Bölüm 14: Herkesin Kendi Karanlık Geçmişi Var

Sırtımdaki his cennet gibiydi, ki karnım ve omuzlarım küçük şeytanın yumrukları tarafından taciz ediliyordu.

‘Küçük Şeytan’ Enna için düşündüğüm isimdi. Neresinden bakarsan bak, bu isim ona daha çok uyuyordu.

“Piç kurusu! Neden ablamla buluşurken bu adam da burada!”

Ve başından şimdiye kadar, şu kızın yumrukları hiç durmadı. HP barını yenilemek için Su-tipi İyileşme Büyüsüne basmasaydım, çoktan ölürdüm.

Pot bas?

Şaka mı yapıyorsun? Falan bana bir sarıldı bir daha bırakmadı, ve kıpırdayabildiğim de söylenemez!

“Falan-senpai… Beni bırakabilir misin?”

Şu an bulunduğum durum rahat sayılsa da, böyle giderse MP’m kesinlikle tükenecekti!

Güzel bir kızın kucağında ölmek kulağa hoş gelse de, aynı zamanda şu küçük kızın yumruklarıyla ölmüş olacaktım, bu arkamda güzel bir isim bırakmazdı.

“Eh~ Benim peşimden gelen sen olduğun halde~ Şimdi de seni salmamı mı istiyorsun?”

Falan gülümsedi, ve kucaklamayı daha da sıktı.

Ne düşündüğünü gerçekten bilmiyordum, cidden… Şu küçük şeytanın beni gerçekten yumrukladığından haberdar mıydı ki?

“Acele et ve ablamın kucağından ayrıl!”

“Bunu ablana söyle, yapabileceğim hiçbir şey yok!”

Yine de, bu kız sözlerimi görmezden geldi ve beni yumruklamayı sürdürdü.

Kahretsin… Neden bu kardeşler beni dinlemiyordu!?

“Oh tamam, sadece siz kızlar gecenin bu saatinde neden dışarı çıktınız…”

“Hmm, lafı geçmişken, fazla zamanımız yok~”

Nihayet, Falan beni bıraktı, küçük şeytan da yumruklamayı kesti.

Döndüğümde Falan’ın D-cup’ını görmemle, bir saniyeliğine pişmanlık hissettim… Ah neyse canım, hayatım bundan daha önemli!

“Malikaneme gidelim. Burası güvenli değil.”

Bunu söyledikten sonra, Falan küçük şeytanı tuttu ve ara sokağa koşmaya başladı. Onlara arkadan bakarken, sadece umutsuzca bir gülümseme takınabildim, ardından onların peşine düştüm.

Momiji ailesinin iki üyesinin belirmesi… bu şaşırtıcı derecede nadirdi.

Aynı soy adına sahip olsalar da, gerçeğe bakılırsa, ‘Momiji’ adı ailenin soy adını göstermiyordu.

‘Momiji Gizli Topluluğu’

İsmin asıl geldiği yer buydu.

Bu şu anda çok seyrek duyulan bir isimdi. Fakat, on yıl önce, bu isim Raya Kıtasındaki bütün 

Ticari Loncaları ve Paralı Asker Loncaları için korkunun kaynağıydı.

Bu tüm kıtada bilinen en karanlık güçlere sahip gruptu – Karanlık Büyücüleri, Zombi Büyücüleri, Suikastçılar, Yemini Bozmuş Şövalyeler ve Beastmanler. Uzmanlık alanları suikastler ve hırsızlıklardı, ve tüm dünyada görevler alıyorlardı.

‘Güneş gibi kırmızı olsalar da, yürüdükleri yollarda sadece taze kanın pis kokusunu bırakıyorlardı.’

Bu, bu dünyadaki insanların ‘Momiji Gizli Topluluğu’ üzerindeki değerlendirmesiydi. Ve üç yıllık varlıkları boyunca bu üç yıl nüfuzlu insanların ve Ticari Loncaların en panik dolu üç yılı olmuştu.

Nihayet, 10 yıl önce süren, 2438 yılında Beyaz Şeytan Çağında, tüm kıtanın çeşitli kurumları, Şövalye Loncaları ve Misyonerler ‘Momiji Gizli Topluluğu’na karşı sert bir tavır almışlardı. Bu tarih kitaplarına geçirilmişti, ama detaylı değillerdi.

Yine de, bu kazanın sonuçları gömülüp gitmişti. ‘Momiji Gizli Topluluğu’nun orijinal 300 üyesi veya daha fazlasının yarısı sadece yarım saat içerisinde infaz edilmişti.

Üyelerin geri kalanı saklanmıştı, ve bundan sonra ne göreni ne duyanı olmuştu.

Fakat, kütüphanedeki arşivlerde, bazı resmi kayıtları buldum. Şöyle belirtiliyordu, birlik ‘Momiji Gizli Topluluğunu’ infaz ederken, sığınaklarında bir sürü küçük çocuk buldu.

Misyonerlerin müdahaleleri yüzünden, bu çocuklar ölüme mahkum edilmişler. Yine de, birkaç farklı ülkeden çeşitli organizasyonlar tarafından alınmışlar. Bunların hepsi kayıtlıydı. Öncesinde, bu verinin güvenirliğini şüpheleniyordum, ama Enna’nın [Büyü Suikastçısı] ünvanını gördükten sonra, şüphelerim temizlendi.

Ve bu Enna denilen kız… en fazla 10 yaşındaydı, değil mi? Diğer bir deyişle, doğduktan hemen sonra Buz Krallığı tarafından evlat olarak alınmıştı? Fakat, belli ki onun tüm potansiyelinin açmışlar… Hemen hemen 10 yaşında 25.seviye bir Karanlık Büyücüsü… Düşünmeme izin ver… Eğer bu kadar masum görünüşlü bir kız sana doğru yürüseydi, ve senin lolicon içgüdülerin devreye girer de onun önünde durursan, aniden ‘Zehir’ tipi bir büyü yeteneği kullanırdı, ve sonrasında… hayatın burada sonlanırdı.

Bu kız ciddi ciddi Büyü Suikastçısıydı.

Sadece birkaç dakika içerisinde, çok modern konutların bulunduğu yere ulaştık. Durmadan önce lüks görünümlü bir eve doğru yürüdük.

Falan kapıya yürüdü ve büyü asasıyla kapıyı birkaç defa tıklattı. Sonrasında kapı otomatik olarak açıldı, ve eş zamanlı olarak evin ışıkları da yandı.

”

“Hey hey, bu kadar lüks bir mekan için ne kadar ödedin?”

“Şey… 5.000 altına satın aldım~ Arka tarafta küçük bir bahçesi de var~”

“Ne!? Yurda sadece bir ay için 30 gümüş ödediğimi biliyor musun!? Senpai, sen çok…”

“Hmm, her durumda, bu kendi kazandığım paraydı~ Yani sorun ne~”

Bunu söyledikten sonra, Falan küçük şeytanı içeriye taşıdı, ardından koltuğa oturdu.

Arkamdaki kapıyı kapattım ve onu içeriye kadar takip ettim. Girdiğimde, nedense yüzüğümün içindeki altının çok değersiz olduğunu hissettim.

Bunlar da ne böyle!? Altından bir heykel, pahalı görünüşlü bir portre, ve şu parıldayan çatal bıçak takımı… Demek Falan-senpai bu kadar zengindi!?

“Etrafa bakmayı kes~ Boyutsal Kesemde kolayca taşınabilir bu eşyaları almak için sadece şu yüklü miktar altını kullandım. Sonuçta, her an kaçmak için hazırlıklar yaptığımı anlamalısın~”

Dedi Falan kafasını kucağındaki küçük şeytana sürterken, o da eğleniyormuş gibi görünüyordu.

“Fakat… Söylemem lazım… İki ‘Momiji’nin böyle buluşmasının iyi olduğundan emin misin? Özellikle de küçük şeytan için, şu anki kimliğin o kadar basit değil, değil mi?”

“Oh~ Anlaşılan senin bilgi toplama yeteneğini küçümsememekle iyi etmişim… Eğer ‘Momiji’ o gün sana sahip olsaydı, belki de o kadar insanı kaybetmezdik.”

Falan-senpai hala gülümsüyordu, atmosfer açıkça değişiyordu. Düşmanca? Hayır… üzücü olmalı.

Kan bağı bulunan kardeşler olmalıydılar, şu an görebildiğim kadarıyla, akrabaları uzun süre önce göçmüş olmalı…

“Kendimi o kadar yükseklerde görmüyorum. Ve bunu daha önce söyledim, insanlara bakarken iç sesimi takip ediyorum. Vücudunda akan kanın kokusundan senin doğanı anladım, küçük şeytan içinse…”

Bir kez daha, ünvanlarını doğruladım.

“Anlaşılan, askeri görevli kokusu taşıyor.”

“Eeeehhh!”

Küçük şeytan bana şaşkınlıkla baktı, ve gözleri kabullenişi izlerini gösterdi.

“Nasıl Buz Krallığı Merkezi Ordusunun Büyü Suikastçısı olduğumu bilebilirsin!?”

“Keh… Söyledin işte.”

“Ah, kahretsin…”

Küçük şeytan gözlerini devirdi, ve ağzını elleriyle kapadı.

“Gerçek kimliğimi ortaya çıkardığını düşününce, seni pislik!”

“Yine de, bu gerçekten iyi mi? Kıtadaki en çok aranan 17.kişi – Kelany Momiji, aslında Buz Krallığı Merkezi Ordusunun Büyü Suikastçısının ablası. Ordunun bunu kabul edeceğinden emin misin?”

“Elbette. Ablamla sadece ordunun büyücü ekibinde 7 yıl kaldıktan sonra görüşebildim. Ayrıca, tek odaklandıkları şey potansiyelim olduğundan, o insanlar ablamın gerçek kimliğini bilmiyordu.

Bunu söyledikten sonra, küçük şeytan çok tehlikeli bir koku yaydı.

Bu his… Falan-senpai’den aldığım hisle aynıydı…

“Anlıyorum. Eğer ordudaysan insan öldürmek yasal oluyor.”

“Doğru!”

Küçük şeytanın gururlu ifadesine bakarken, ne kadar insan öldürdüğünü bile tahmin etmek istemedim…

Şu katil manyaklarla aynı evde olduğumu düşününce… Bu baskı kesinlikle beni öldürüyor… Şanslıyım ki, benim düşmanlarım değiller, diğer türlü beni çoktan birkaç defa öldürmüşlerdi.

“Fakat… Fir, kimsin sen?”

“Eh?”

Falan-senpai’nin sorusunu duyunca, biraz şaşırdım.

“Bilgi ağım seninkiyle kıyaslanamaz bile. Lin Fir, Mitchell Krallığı Vatandaşı, 2432 yılında Beyaz Şeytan Devrinde doğdu, 2448 yılında Beyaz Şeytan Devrinde kaçak olarak aranıyor. Yine de, korkunç olan şey ise görünürde normal olan profilin başına garip bir şeyler gelmiş gibi~”

Falan-senpai küçük şeytanı koltuğun diğer tarafına yerleştirdi. Sonrasında bana yaklaştı ve gözlerini benimkilere kilitledi.

“Neden doğduğun yıl ve kaçak olarak arandığın yıllar arasında kayıtlar yok?”