Bölüm 14: Yıllık Turnuva’nın Başlangıcı

Bugün ‘baygınlık’ durumu gerçekten tuhaf davranıyor. Geri sayım sürekli değişiyor.

Sözde durumun 2 saati vardı. Tam 10 dakika kala, geri sayım tekrardan 2 saate döndü. Ve döngü devam etti.

Bu ne biçim şaka? Bug mu acaba?

Görünüşe göre ilerde tüm durumlara karşı direnç sağlayan ekipmanlar oluşturmalıyım.

Yoksa birçok kez bayılmaktan dolayı bende uyku düzensizliği başlayacak!

Her ne kadar bayılmaya karşı olmasam da, öğle yemeğine geçtiğimiz zaman Yıllık Turnuvaya 12 saat vardı. Şimdi böyle yatmakta gerçekten bir sıkıntı yok mu?

Geri sayımın değiştiğini gördükçe, endişelenmeye başladım. Sonuç olarak Yıllık Turnuva demek kolay EXP demek. Hala işler yanlış gidebilir, ha. Eğer EXP’lerim böyle benden uzaklaşırsa, ciddi ciddi kendi gözyaşlarımda boğulacağım.

Hm?

Ağzımda neden tuhaf bir tat var?

“İğre…”

İğrenç bir his boğazımdan yukarı doğru çıktı, ve o anda ağzımı açtım, parlayan altın yemekleri kustum.

Gerçekten uzun bir süre sonra, sonunda daha iyi hissetmeye başladım, ve etrafıma bakındım.

“Yo, Günaydın.”

“Çok geç oldu. Neden buradasın, Aliyah?”

“Çünkü nerdeyse senin maçın başlamak üzere.  Seni katılımcı koltuğunda görmediğim zaman, bekleme odasına geldim ve seni yerde yatarken gördüm.”

Sonra, suçlu gözlerle bakan iki kızı işaret ederek devam etti.

“Onlara neden bu halde olduğunu sordum fakat zehirli yiyecekleri yediğini hiç ummazdım.  Ve görünüşe göre denememiştin. Bunlar bildiğin parlayan altın, nasıl bunları yemeyi becerebildim?”

“Bana sorma, onlara sor.”

Hemen envanterimi açtım ve Stun Giderici, Zehir Temizleyici ve Parazit Temizleyici potlarına bastım.

Sonunda, Enerji potuna bastım ve tüm vücudum normale döndü.

Ve 12 saattir yatıyordum ve yorgunluk sayacım ağzına kadar dolmuştu. Bu yüzden bunun hakkında endişe etmemede gerek yoktu.

“Umm…Fir… Üzgünüm.”

Irlin boynunu büktü ve yumuşak bir şekilde söyledi.

“Çorbaya lezzet katmaya çalışırken ters giden bir şeyler olmuş.”

“İçine kattığım zaman daha…. Çok üzgünüm.

Prensen Michelle’in özür dileyeceğini hiç beklemezdim. Gerçekten nadir bir olay.

“Hai~ Endişelenmeyin. Ama bir daha ki sefere yemeği dışarda yiyelim.”

“Haklısın. Eğer ben olsaydım, kesinlikle yemek yapmayı seçmezdim. Henüz buralarda ki tüm restoranları denemedim.”

“Aliyah, senin eksiklerinin kabul edeceğini beklemezdim.”

“Ama tabii ki… Bekle, ne kastettin la bebe?”

Tam kabul etti dedim, Aliyah yine eski haline döndü.

“Benim yaptığım yemeklerin berbat olduğunu mu kastediyorsun? Hıh! Bil ki ben hiçbir zaman altından yemekler yapmam!”

“Peki ya gösterişli şeyler?”

“… Ara sıra.”

“….”

Tamam. O da burada ki diğer kızla aynı sıklette. Bu bilgileri beynime tehlikeli diye yerleştirmeliyim ve  ‘Yemek olmasaydı kesin söverdim denecek kadar kötü yemek yapan insanların listesi’ diye isimlendirmeliyim.

“Tamamdır, şimdi lak lak yapma vakti değil, değil mi? Saat kaç? Turnuva başladı mı?”

“Turnuva başladı ama senin maçın sonlara doğru, o yüzden bir problem olmaması lazım.”

“Eğer durum buysa, en iyisi hemen gidelim.”

“Endişelenme, burası bekleme odası. Arena hemen dışarıda.”

Kız haklıydı. Oda savaş arenasının bekleme odası gibi görünüyordu ama daha öncesinde hiç batı arenasına gelmemiştim o yüzden herhangi burası hakkında herhangi bir izlenimim yoktu. Kapıyı açmak için ittiğimde, yeri göğü inleten bağırışlar kulağıma doğru akın ettiler. Eğer ringden gelen büyünün ışığı olmasaydı, şu an karşımda antik bir kolezyum var derdim.

Bu doğru, hayvan savaşlarının yapıldığı kolezyumlara atıfta bulunuyordum. Mini-haritama baktığımda, şuan ki yerimi teyit ettim ve batı bölgesindeki savaş arenasındaydım.

Görünüşe göre, buradaki arenaların birleşerek büyük bir kolezyum oluşturma gibi bir fonksiyonları da vardı!

Düşündüğüm gibi, burada bilimden daha elverişli birçok büyü vardı!

Kolezyum, Temel-Düzeydeki takımların, Orta-Düzeydeki takımların, İleri-Düzeydeki takımların sırayla savaşmaları için üç bölüme ayrılmıştı.

Önümüzde ki şey ise Temel-Düzeydekilerin ringiydi ve şuanda Su-Tipi ve Toprak-Tipi takımlar düellolarına odaklanmışlardı.

Ve yarışmacı koltuklarında, farklı elementsel okuldan olanlar vardı.  Giydikleri üniformalarının renginden fark edilebiliyorlardı.

Bunların yanında, Rüzgar Büyücüleri ve Summonırlar arenayı terk etmişlerdi… Ciddi misin? Shir’in sınıfı yenildi mi?

“Şu an saat kaç?”

“Eğer daha dazla kusturucu ilaç almayı düşünüyorsan vazgeç. Zaten akşama kadar baygındın zaten. Günün bu vaktin de kusturucu ilaç almanın kolay olacağını mı düşünüyorsun?”

“Aslında, bunları Lanya’dan alabilirsin.”

“Lanya? Eğer iki altın sarısı at kuyruğu olan dolandırıcıdan bahsediyorsan, zaten ondan aldığım bir tanesini senin üzerinde kullandım.”

“….peki.”

Bu kız kesinlikle uzman, düşünsene böyle bir vakitte bile iş yapmayı unutmamış.

“Acele et ve yarışmacı koltuğuna geç. Eğer senin sıran geldiğin de orda olmazsan, diskalifiye olacaksın.”

“Hm.”

Bahsettikleri bu yarışmacı koltukları aslında izleyicilerin karşına konulmuş bir takım sandalyeden ibaretti. Toplamda 16 tane sandalye vardı ve tek oturan takım ise… Ateş-Tipi takımıydı.

Yani ilk raunt elementsel olarak zayıf olduğum takımla mı karşılaşacağım? Bunun bir nimet mi yoksa lanet mi olduğuna emin değilim.

Lee Xilikis LV 15 Ateş Büyücüsü

[Nazik][Odaklanmış][Cehennem Ateşi][Fel İmparatorluğunun Üçüncü Askeri Birliği Dördüncü Büyücü Takımı Yardımcı Kaptanı]

Bu herifin tüm vücudu Büyücü Üniformasıyla kaplıydı. Fazlasıyla güçlü görünüyordu.

Brecht Fel LV 13 Ateş Büyücüsü

[Tarafsız][Kararlı][Kraliyet Ailesi Üyesi][Vahşi][Ateş Müridi][Üçüncü Prens]

Ve karşısında ki herife baktığım zaman, Lee ye yakın bir seviyesi vardı ve kırmızı saçları başının arkasından bağlanmıştı.

Onun korkutucu unvanlarına nazaran, görünümü fazlasıyla saf ve ihtişamlı görünüyordu.

Kraliyet üyesi ha?

Eminim bu akademi büyük rollere sahip bir çok öğrenci barındırıyor. Ama neden onlar Şövalyelikle alakalı bir sınıf seçmemişlerdi de Büyücü olmayı seçmişleri.

O da dahil ben kraliyet kanına sahip toplamda üç insanla tanıştım ve hepsi de farklı ülkedendiler. O zaman, tüm ülkelerin farklı elementsel türe sahip kraliyet üyeleriyle tanıştığım da bana bahşedilmiş bir ejderha çağırabilir miyim?

Tabi ki de öyle bir şey olmayacak.

Ve Prens Brecht diye çağrılan adam bizi gördüğünde, bize döndü ve bize doğru kafa salladı.

O sırada, ringdeki mücadele zirve yaptı.

Elbette ki, uzun süreli bir karşılaşma sonrası, iki taraf da bitkin düşmüştü.

Su-Tipi takımı aslında tanıdığım kişileri barındırıyordu, ve onlar da Prenses Anne ile Elan’dı.

Prenses Anne büyü sözlerini söylerken Elan da rakiplerini rahatsız etmek için Su Oklarını kullanıyordu.

Şu karışık büyü sembollerine bakınca, bu kesinlikle sıradan bir büyü değildi.

Ve diğer yandan, iki Toprak-Tipi öğrenicisi Toprak Duvarını kullanarak mümkün olduğunca dayanmaya çalışıyorlardı.

Her ne kadar Toprak Büyüsü en güçlü elementsel defansa sahip olsa da, Su Oklarının sürekli atakları karşısında Toprak Duvarının yarısı yıkılmıştı bile.

“Son’un Tsunamisi”

Büyük bir büyü dairesi tam olarak oluşturuldu. Hafif bir sarsıntıdan sonra, büyü formasyonundan büyük bir dalga yayıldı ve iki Toprak tipi yarışmacıların olduğu yerin etrafını sardı.

Onların HP’lerinin bittiğini görüyordum fakat arena ölemezlerdi.

“Zafer Su-Tipi takımının oldu!”

Ringin üstünde ki yavaşça kayboldu. Jüri hemen Toprak Tipi takımının durumunu doğruladı ve sonucu açıkladı. Prenses Anne’nın yüzünde hafif bir gülümseme belirdi ve dönüp ringden indi.

“Fir, ve bende burada senin tekrar kaçıp gittiğini düşünmüştüm.”

Beni yarışmacı koltuğunda görünce, Prenses Anne gülümsedi.

“Nasıl terk ederim? Seninle ringde karşılaşma sansına sahip olacağıma inanıyorum.”

“Öyle mi? Yanındaki kişi öyle düşünmüyor gibi görünüyor?”

Gösterdiği yerdeki kişiye baktım ve Ateş-Tipi takımından iki kişi bana dik dik bakıyordu.

“Uhh… Hadi acele edelim ve başlayalım!”