Bölüm 23: Dünyada Değişim

Dünya Uyarı Bilgilendirmesi Şüphe altında olduğunuz için, lütfen 12 saat içerisinde Mitchell Krallığı'nın Başkentine rapor edin. Yoksa, mecburi olarak başka bir senaryoya sürükleneceksiniz. 

Dünya Uyarı Bilgilendirmesi: Şüphe altında olduğunuz için, lütfen 6 saat içerisinde Mitchell Krallığı'nın Başkentine rapor edin. Yoksa, mecburi olarak başka bir senaryoya sürükleneceksiniz. 

Dünya Uyarı Bilgilendirmesi: Şüphe altında olduğunuz için, lütfen 1 saat içerisinde Mitchell Krallığı'nın Başkentine rapor edin. Yoksa, mecburi olarak başka bir senaryoya sürükleneceksiniz. 

Dünya Uyarı Bilgilendirmesinin süresi doldu. Savaşın Anahtarı Başkentte bulunamadığı için, Mitchell Krallığı ana görev dizisi "Dünyanın Fetih Seferi" askıya alındı. Savaş buffu kaldırıldı, dünya şu anda barış haline geçti.

1.000.000 altın ödülü Kraliyet Mahkemesi tarafından üzerinize konuldu.
Suç: Savaşın Anahtarını Çalmak.

Ünvan Açıldı: Kaçak
Güvenlik tarafınca yakalanma ihtimali %5 düşürüldü.

Mitchell Krallığı vatandaşları savaşı durdurduğun için sana minnettar.
Ünvan [Heybetli Mitchell Vatandaşı] seviye atladı. Şimdiki seviye: 2

Ünvan [Günah Keçisi] seviye atladı. Şimdiki seviye: 2
Günah Keçisi Limiti: 0/3.000
Ünvan [Günah Keçisi] seviye atladı. Şimdiki seviye: 3
Günah Keçisi Limiti: 0/7.000
Ünvan [Günah Keçisi] seviye atladı. Şimdiki seviye: 4
Günah Keçisi Limiti: 0/15.000
Ünvan [Günah Keçisi] seviye atladı. Şimdiki seviye: 5
Günah Keçisi Limiti: 0/25.000

Saklı Görev: "Savaşı Durdur" tamamlandı.
EXP Alındı: 0
Para Alındı: 0
İtem(ler) Alındı: Adaletin Savaş Ölçeği

Ünvan Açıldı: Savaşı Bitiren
Hadefin saldırısını %3 bertaraf etme şansınız var.

Adaletin Savaş Ölçeği
Sınırlı Sayıda İtem
Savaşan iki grupta yalnızca aynı değerde askeri güç kullanabilir. Eğer savaşan gruplardan birinin yeterince askeri gücü yoksa, ve ölçeğin kullanıcısı bu gruptaysa, grup dokunulamaz bir konuma gelir, ve düşmandan gelen her türlü saldırıyı engeller. Savaş bu durumda sona erer.
Kullanım Koşulları: Sadece kullanıcı savunan gruptaysa kullanılabilir. 
Aktive edildiğinde, yalnızca savaş bittiğinde efektleri kalkar.

Acılı bir şekilde gözlerimi açtıktan sonra, ilk gördüğüm şey tavan yerine havada süzülen sistem bildirileriydi.

Bedenim biraz fazla acıyordu. Yeni eklenmiş ekranları ekleyince, zihnim ve kalbiminde başka bir darbe aldığını hissettim.

Zaten Günah Keçisi ünvanını aldığımda kendimi bu tip durumlara sürükleyeceğimi anlamıştım.
Yine de... aniden kaçak damgası yemek başıma iş açıcaktı.

Sence ben Korsan Kralı olmak isteyen birine mi benziyorum?

"Dale, sen iyi misin? Oh... Nerede bizimki?"

Emekledikten sonra, çevremi inceledim, her yer enkaz altında kalmıştı. Hastaneden gelen şeyler dahil, masalar, sandalyeler, makineler ve cam kırıkları her yerdeydi.

"Bu berbat, başka bir garip senaryoya mı girdim? Aniden parti arkaşımdan ayrıldım ve bu...
Yuh, bu ne?"

Kendi kendime konuşurken, nihayet Dale'i gördüm.

Hayır, aslında böyle söylemek doğru değildi. Şöyle demeliydim 'Onun bir parçasını gördüm'.

Dale'in bel altı tepeden düşmüş bir duvar altında kalmıştı, kafası da aynı derece korkunçtu,
gözleri ölü bir balığınki gibiydi.

Fakat...

Böyle olsa da, Dale'in bedeni yavaşça kristal parçalarına dönüştü ve havaya karıştı. İşte bu, bedeninin yavaşça yok oluşuydu.

Hey hey, seni piç... Zindanı öylece bırakmak kurallara aykırı! Beni bu zindana sürükledikten sonra kaçağa dönüştüğümü düşününce, burayı nasıl terk edebileceğime dair hiçbir fikrim yok... Ölmek seçenekler dahilinde bile olamaz, doğru...

Ama...

Çevremi inceledikten sonra, hiçbir yerde çıkış yok gibiydi. Ayrıca... Buradaki canavarların
yüksek-seviyeli olduğunu hissedebiliyordum.

Sadece bu da değil, bölgeyi tanıyan kişi bile ölmüştü, ve çirkin bir biçimde ölmüştü.
Bu tam bir trajedi...

Dale'in vücudu çoktan yok olmuştu, ve o sırada, bedenin eskiden yattığı yerde bir şeyin olduğunu fark ettim.

Almak için gittim.

Aynı zamanda, onun gelmişine geçmişine sülalesine bir güzel sövdüm.

Mavi ve anahtara benzeyen bir şeydi. Alet tarzı bir şeydi... Bilgi için, item açıklamasına bakmak amacıyla üzerine bastım.

Savaşın Anahtarı
Başkentin altındaki zindanda yatan gizemli makineye uyandırmaya yaran anahtar.
Eşsiz İtem.
Yok edilemez.

Neresinden bakarsan bak, çok tehlikeli bir itemdi bu... Gizemli makine? Ne ola ki? Gundam mı? Hayır, böyle bir şeyin olmaması lazım, yoksa nükleer başlık mıydı o? Böyle bir şeyin olması da mümkün değildi...

Fakat...

Neticede, bunun yüzünden kaçak olmuştum! Ve ne ara yaşandı bunlar!? Ekranda beliren duyurulara göre, bu olalı çoktan 12 saat geçmişti. Dışarıda neler oluyor be!?

Ama önceki duruma göre, ikimizde burada ölseydik, anahtar burada kalmaz mıydı? Bunun gerçekten önemli bir eşya olduğuyla ilgili şüphelerim var, kaybetmesi yazık olurdu.

Anahtarı yüzüğüme tıkıştırdıktan sonra, yerden bir taş aldım.

İleriye bir yere gönderdim, tekrardan zemine düştü ve rastgele bir yöne sekti.

Tamamdır, oradan gidiyorum.

10 dakika sonra.

Tüm bir hayatım boyunca asla koşmadığım bir hızda koşuyordum.

Vallahi, bu kesinlikle en hızlı koşuşumdu. Çünkü yavaştan uçmaya başladığımı hissetmiştim.

Elbette, beni böyle koşturabilecek pek fazla şey yoktu. Diğer bir deyişle, beni takip eden öncekilerden daha korkunçtu.

Bakmak için döndüğümde... Düşündüğüm gibi, cidden korkunçtu!

Ona canavar bile diyemezdim, ama... 8 tane testere sahip ilginç bir makineydi, ve ne taraftan bakarsam bakayım bu canavarı asla yenemeyeceğimi hissediyordum.

Kite? Dondur? Onları denemediğimi düşündünüz? Buz oklarım sadece o yenilemeden gıdım canını düşürdü! Buz kalemin öylece içinden geçti!

Daha fazla teste gerek yok değil mi? Bu şey tarafından küçük bir çizik alsam bile, katedrali boylardım!

Ah doğru, kaçmak için diğer bir temel nedenimde seviyesiydi.

Temizlik Robotu- Temizlik Bürosu tarafından bir Prototip(Üçüncü Model) LV 25 7.999.427/8.000.000

Neresinden bakarsan bak, yenmemin hiçbir yolu yok! Seviyesi coşmuştu bunun!
Hangi kata düştüm ya ben!

Burada 3 kat olması gerekmiyor muydu?

Ayrıca, neden bir son bile göremiyorum bu kadar uzun koşmama rağmen....? Nasıl bir yer burası!?

Argh, aman. Sadece koşmaya devam etmem lazım...

Sonuçta, ölmek istemiyorum!