Bölüm 5: Aliyah'ın Dönüşü!

Sorumu duyduğunda, bir anlığına sessizliğe kapıldı. Bu anlaşılabilir bir şeydi. Sonuçta, bunun gibi
bir soru ülkenin politikaya bakış açısını gösteriyordu, ve benim gibi rastgele bir yabancıya bunu söylemek iyi olmazdı.

“Eğer yanıtlamak istemiyorsanız…”

“Hayır, galibiyeti almak benim kendi isteğim, şu anda anlıyor olmalısın değil mi?”

“……”

Prenses Michelle’in ifadesi ciddiydi. Nedenini bilmesem de, bir şekilde onun süzülen niyetlerini hissedebiliyordum. Sanırım bu kraliyet aurası dedikleri şey.

Gülümsedim.

“Anladım. Hadi savaş tarzını doğrulamak için zaman ayarlayalım, sonrasında da savaş stratejilerimizi düzenleriz.”

Geçmişte oynadığım oyunlardan kazandığım PvP tecrübeleri yardımcı olacak mı emin olmasam da. Bu bir RPG dünyası olsa da, bir şekilde önceki tecrübelerimi bana sorgulatacak yüksek bir gerçeklik derecesine sahipti.

“Öyleyse, bu öğleden sonra başlayalım!”

Dedi Prenses Michelle anında.

“Bu öğleden sonra…”

Çoktan Shir’e söz versem de…

“Ben Shir’i bilgilendiririm, bu yüzden merak etme.”

Diye hemencecik bunu temin etti Mari-sensei.

“…Tamamdır, size güveniyorum öyleyse. Sonra tekrar buluşalım, Prenses Michelle.”

Ona Büyücü selamlamasıyla hoşçakal dedim, ve hızlıca ofisten ayrıldım.

“Yıllık Turnuva? Anlaşılan yine para kazanma zamanı.”

Ona Yıllık Turnuvayı açıklamamın hemen ardından, Lanya heyecanla bağırdı.

“Saçmalamayı kes! Senin tehlikeli bu aletlerin kurallara aykırı değil mi?”

“Hayır~ Her katılımcının maç başına bir adet büyü aleti kullanabiliyor. Hahaha, gerekli materyalleri hazırlamaya gideceğim~”

Bunu söyledikten sonra, Lanya Etkinlik Odasından rüzgar gibi çıktı ve kapı çarparak kapandı.

Sonunda, odada sadece ben ve kitap okuyan Yybril kalmıştı.

Buna ek olarak, bu dinlenme divanı akademinin en güçlü üçlüsü tarafından yapılmıştı. Evet, buraya dinlenme divanı deniyordu, zamanlarını Etkinlik Odasında sadece dinlenerek harcadıkları için, bu odadaki tek etkinlik dinlenmekti.

Elbette, öğrenci sayısına göre, bu topluluğa “En Güçlü Mavi-Beyaz-Pembe Topluluğu” demeyi seviyorlardı ve nedense uygun bir isimdi.

“Okul müsabakasının kendisi büyük bir olay değil. Yine de, siyaset ve iş böyle bir şeyin içindeyse, 

o zaman müsabaka anlamını yitirir.”

Dedi Yybril başını kaldırarak. Mühtemelen ben ve Prenses Michelle eşleşmesini ima ediyordu.

“Seçme şansım yoktu, ve durumun gerçekliği bu. Bu arada, Saint-senpai hiç Yıllık Turnuvaya katıldın mı?”

“Hayır. Çünkü bu akademiye kayıt olalı daha bir yıl bile olmadı.”

“Bir yıl bile mi?”

“Evet. Görebildiğin gibi, Kutsal Şövalyeyim, ve bu bir büyü akademisi. Burada bulunma nedenim sadece büyü bilgimi geliştirmek, büyü öğrenmek değil. Cyde’ın Işık Kilisesinden geliyorum, ve başka hiçbir okuldan değilim. Ayrıca, hiçbir sınıfa da dahil değilim, yani katılmak için bir 

nedenim yok.”

“Öyleyse bu gerçekten kötü. Eğer Saint-senpai katılsaydı, bahse girerim diğer hiçbir katılımcının kazanma şansı olmazdı.”

“…Bana ‘Saint-senpai’ demeyi bırakır mısın? Lanya ve Falan gibi Yybril de. ‘Saint-senpai’ gerçekten garip kaçıyor da?”

“Tamam, Yybril-senpai.”

“Amaç saygı ifadelerini bırakmaktı!”

“Senpai, yine delleniyorsun.”

“Seni…”

Dikkatini tekrar kitabına çevirirken kafasını salladı. Muhtemelen beni görmezden gelmeye çalışıyordu.

Yine de, ona laf atmayı bıraktım. Sonuçta, diğerleriyle karşılaştırınca, Yybril hala ve hala sertti. Hayatını kurallarla sınırlandırmış bir şekilde yaşıyordu, onunla dalga geçmek zordu. İlişkimiz bu kadar ilerlemesinin tek nedeni geçen bir ayda sıkı çalışmalarımdı, fakat fazla ileri gidersem sinirlenecekti de.

Ayrıca, bu kız çoğunlukla ifadesiz olsa da, ama…

Kolayca parlıyordu. Eğer öfke durumuna girerse, ‘şu an yaptığın şey tanrı’nın söylemlerine karşı’ dediğiniz anda, hemen sakinleşiyordu.

Kabul etmekten nefret etsem de, söylemeliyim ki, Tanrı, ismin gerçekten işe yarıyor. İsmini sonuna kadar kullanacağım.

Savaş arenasının açılmasına sadece bir saat kalmıştı. O zamana kadar, zamanımı sadece Etkinlik Odasında dinlenerek geçirecektim.

Yetenek Listemi açtım ve Meditasyon Yeteneğine tıkladım.

Meditasyon

HP ve MP yenilenme hızını arttırır

Saldırı altındayken kesilir

İlave Efektler: Her saat devamlı meditasyonda Maksimum MP 2 puan artar.

Büyücü sınıfından elde ettiğim ek statlar olmadığı için, Maksimum MP’mi arttırmak için sadece bu yola güvenebilirdim, yoksa MP barım birkaç tane büyüden sonra anında tükenirdi.

Gerçekten azimli olduğum sürece büyü kullanabileceğimi mi düşündünüz? Şu matkap taşıyan herife benzediğim söylenemez.

Bundan dolayı, gözlerimi kapattım ve meditasyonuma başladım. Fakat, benim için, bu sadece uyumaktı. Sonuçta, yetenek kendi kendine aktive oluyordu, ve yaptığım şey etkilemiyordu. Muhtemelen bu ben olmanın bir yararıydı.

……

“Oh? Neden buradasın?”

“Hala uyuyor musun? Ciddi misin? Sadece bir beyin özürlü olsan da…”

“Anlaşılan seni normal bir şekilde uyandıramıyorum, başka şansım yok öyleyse…”

Aniden, garip bir ses duydum. Fakat, daha bir saat bile olmadığı için, şimdi uyanırsam hiç MP kazanamayacaktım.

Pa!

Meditasyonum yarıda kesilmişti, ve o sırada, yüzümün yandığını hissettim.

“Manyak mısın!? Meditasyon yapıyoruz şurda!”

Önümdeki kişiye kükredim.

“Onu durdurmaya çalıştım, ama… yapabileceğim hiçbir şey yok. Meditasyonunu bölse bile önemli olmadığını söyledi.”

Dedi diğer tarafta duran kız Yybril, özür dileyerek.

“Ne demek önemsiz… Bir saatımı çaldın…”

Eh? Yybril orada duruyorsa, o zaman benim önümdeki kimdi?

Başımı çevirdim ve görüşüme giren şey parıldayan beyaz bir saçtı.

Ayrıca tanıdık bir çift ay kuyruğu.

“A… Aliyah?”

“Hahaha, anlaşılan beni hala hatırlıyorsun.”

Önümde beliren kişi, aslında Acemiler Köyünde tanıştığım kızdı – İki Yönlü-Ateş Kılıç Ustası, Aliyah!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Final Notları: Mavi-Beyaz-Pembe kombinasyonu Translator'ın dediğine göre Mandarin'de 
daha kafiyeliymiş.