Bölüm 8: Bazen, İşler Planlandığı Gibi Gitmez

Ah, han kesinlikle görkemli bir biçimde yanıyordu. Bu lüks hanı ne diye ben denemeden önce yakmışlardı ki?

Yas tutarken, Irlin'i dar sokağa çektim ve gölgeler içerisinde şu anki durumu inceledim.

"Çabuk! Hana giren şu ikisi çoktan kaçtılar! Bir an önce aramaya başlayın! Ayrıca, Yalisaer'in diğer ikiliyle olan işi uzun sürdü!"

Hanın önündeki bağırıp çağıran adam büyük ihtimalle bu kazanın arkasındaki kişiydi. Böyle herkesin içinde yüksek sesle bağırmak hiç sorun olmuyor muydu cidden?

Ama, bu kılık kıyafet de neyin nesiydi? Şehir gardiyanlarınınkine benziyordu... Yoksa, bu o sözde hainlerden miydi?

İlginç, anlaşılan kaza tahmin ettiğim şekilde gelişiyordu...

"Oh? O..."

Irlin her şeyin başındaki adamın arkasındaki herifi işaret etti. Resmi asil kıyafetlerinden giyiyordu, ve üstünde süzülen isim ise: Sylvain Wood.

"Şu piç kurusu... o aslında... hainlerin içerisindeki efsanevi hain mi?"

"Oh? Aynı zamanda benim kuzenim."

"Şüphelendiğim gibi. İyi dinle Irlin."

Irlin'e bakmak için döndüm.

"Bu tarz durumlarda, tek bir olasılık vardır. Şu senin kuzenin üzerinde taşıdığın eşyayı çalmak isteyenlere bilgiyi açık eden kişi. Ve bak, tüm hırsızlar şehir gardiyanı kıyafeti giyiniyor. Bu açıkça taşıdığın şeyi çalmak için kurulmuş bir komplo, ve her birinizi yok edecekler."

"Oh~ Kuzenim aslında bu tip biri miymiş? Nasılsa pek benzemiyor..."

Tam şüphelendiğim gibi, bu tarz durumlarda, sadece bu şekilde ilerler. Genelde, hainler herkesin önünde farklı bir etki bırakır, ve çoğu kişiyi kandırırlar... Ve şimdi, onları durdurmazsam sonu gelmeyen bir sıkıntı içerisinde olacağım. Bu aynı zamanda çoğu oyuncu için kızgınlık kaynağıdır, yine de çoğu oyuncu çok saf! Sadece en sonunda olayı çakıyorlar.

Elbette gerçeğin erken açığa çıktığı zamanlar da oluyor, ama genellikle kurbanlar acımasızca dövülüyor, ve kötü sonla tanışıyorlar. Net bir şekilde davranmak onlar için daha iyi olur. Yani şimdilik, ihtiyatlı davranacağım.

"Doğru, öyle görünse de, gelecekte hareketlerimize karar vermeden önce olaya açıklık kazandırmalıyız. Şimdi, ona direk sorsak bile, bize doğruyu söylememe ihtimali var. Eğer gerçeği istiyorsak, şu anki durumumuz hakkında net bir fikir edinmeliyiz."

"Tamamdır!"

Evet, şimdi yapmam gereken şey onun şeytani hareketlerini Irlin önünde kanıtlamak, böylece bana inanacak.

Zor iş be... Özgürlüğün seçtiğimiz yola göre kısıtlanma olasılığı çok yüksek...

Fakat, bir kız içinse zorluk farketmez yaparım! Yapmazsam, onlarca yıllık oyun hayatım harcanacak!

"Bahsi geçmişken, sence büyük baban ve Ice nereye kaçtılar? Patron kılıklıdan onların uçtuğunu duysam da, eğer onlarla iletişime geçme şansımız varsa kararımızı vermeden onlara sormalıyız."

Ayrıyeten, düşman takımındaki en yüksek seviye sadece 9'du. Onun nam-ı kuzeni de 7'ydi. Klaus gözlerini kapatsa, dahi onları yenme şansı vardı. Yoksa yine zayıf davranma isteğini sürdürüyor muydu, öyleyse iş yaştı.

"Bilmiyorum. Ama büyük babam daha öncesinde demişti ola ki ayrılırsak, bir an önce başkente gitmenin bir yolunu bulmalıymışım."

"Bir an önce? Peki, bu akla yatıyor."

Durum buysa, Irlin eşyaları taşıyan olmalıydı. Diğer deyişle, onu yalnız başına başkente yollayarak görevi tamamlayabilirim.

"Siz ikinizin başını derde soktuğum için üzgünüm, ama sanırım siz ikiniz yakalamakla yükümlü olduğum iki kişisiniz. Beni takip etmeniz sorun olur mu?"

Aniden, keskin bir ses arkamızda çınladı. Tepki veremeden, sanki bedenim bir şey tarafınca kontrol ediliyormuşçasına havada asılı kalmıştım.

"Sen..."

Irlin'de aynı zor durumdaydı. Bizi kontrol eden adam, siyah bir cübbe giyiniyordu, ve iki elini havaya kaldırmıştı.

Bu... Büyü mü? Rakibim bir Büyücü mü?