Bölüm 9: Ölü Birinin Üzerinde İyileştirme Büyüsü Kullanmanın Anlamı Yok

“Hey, beni duyabiliyor musun?”

Gökyüzünden düşen bilime aykırı ışık huzmelerine konsantre olmuşken, aniden hiç beklenmedik bir ses duydum.

“Falan, sen nasıl…”

“Unuttun mu? Ben bir Zombi Büyücüsüyüm, ölülerle konuşma özelliklerimden. Görünürde 

ölüm durumuna girsen de, hala daha ölüme yakınsın~ Bu yüzden, senin ruhunla konuşabiliyorum~ Öyle değil mi?”

Bana gökyüzünde bakarken gülümsedi, daha doğrusu ruhuma bakarken.

“Sanırım… Bu arada, neden tartışıyorlar?”

“Şey, diyebilirim ki çevrendeki herkes iyi insanlar. Şu tereddüte bile düşmeden sana zarar veren kız, Aliyah’tan farklı olarak, geri kalanları senin için çok endişelendiler.”

“Anlıyorum, demek üzerimde iyileştirme büyüsü kullanmaya çalışıyorlar?”

Arenanın üzerine iki ışın düşüyordu, iyileştirme büyüsü dışında bir şey olabileceklerini düşünmüyordum.

“Bu doğru, yine de, başarılı olamayacaklar.”

Dedi Falan net bir şekilde.

“Yapamayacaklar mı?”

“Doğru.”

Devam etmeden önce Falan bana gizemli bir şekilde gülümsedi.

“Vardığım sonuca göre, şu anda, hayatta olarak sayılamazsın, bu da demektir ki çoktan yarı-ölüsün. İyileştirme büyüsü sadece yaşayan insanlar üzerinde etkili olur, yarı-ölüysen, işte o zaman Ölmeyenlerle ilgilenen birini bulmalısın.”

“Diğer bir deyişle, beni diriltecek yolu biliyorsun, değil mi?”

“Evet~”

“Tamam, tamam, oh muhteşem, güzel ve genç Zombi Büyücüsü Kelany lütfen bana söyler misin, beni nasıl dirilteceksin?”

“Anlaşılan Genel Büyü Bilgisi dersleri sırasında aklın başka bir yerdeydi. Yoksa bu dünyada onun hakkında hiçbir fikrin yok mu, sadece biz Zombi Büyücüleri diriltme büyüsü kullanabilir?”

“Diriltme büyüleri?”

Neden böyle şeyleri kitaplarda görmediğimi merak ettim… Demek diriltme büyüleri sadece 

Zombi Büyücülerinin alanına giriyordu?

Yine de, Genel Büyü Bilgisi sırasında horul horul uyuduğumu kabul etmeliyim.

“Fakat, şu anda bunu yapamazsın değil mi? Sonuçta, bu kadar insanın önünde 

Zombi Büyüsü kullanman hiç yararlı olmaz.”

“Orası doğru ama, yakında yapabileceğime inanıyorum.”

Mutlu bir şekilde gülümsedi, ama bu bende garip bir his uyandırdı. Ondan anladığım kadarıyla, bu kız onun için karlı olmayan bir şeyi asla yapmıyordu.

Fakat, hala şu diriltme büyüsü için meraklıydım. Sonuçta, bu dünyanın insanları, ruhları güçlü olsa da fiziksel bedenleri öldüğünde zihinleri de birlikte ölüyordu.

Ve neden diriltme büyüsü gibi mucizevi bir büyü Zombi Büyüsüyle sınırlanmıştı? Anladığım söylenemez.

Olay örgüsü tam da Falan’ın tahmin ettiği gibi gelişti, ve kısa bir süre sonra, gökyüzündeki iki ışın yavaşça kayboldu. O sırada, arenanın köşelerinden gelenler de kayboldu.

“Senin üzerinde ışık tipi iyileştirme büyüsünün işe yaramayacağını fark ettiler, ve seni akademinin revirine götürmeyi planlıyorlar~"

Falan’ın görüşünü takip ederek, bedenimin arkasındaki insanlara baktım.

Mari-sensei siyah büyü pelerini giymiş bir yaşlı adamla konuşuyordu, ve sonrasında güçlü görünümlü dört adam bana doğru koştu ve bedenimi arenanın dışına çıkardılar.

O sırada, yaşlı adam elini kaldırdı ve bedenimin üzerine bir büyü çemberi çağırdı. Çemberin üzerindeki sembollere bakılırsa, kesinlikle ışık-temelliydi.

Yaşlı adamın yüzü sakalı ve saçlarıyla kaplanmıştı, ve yüzündeki ifadeyi tam olarak göremiyordum. Yine de, sadece Temel Düzey iyileştirme büyüsünü kullanışını görmemle, anlaşılan üzerimde iyileştirme büyüsü kullanmanın işe yaramadığını anlamıştı.

Dikkatlice göğsündeki Büyücü sembolüne baktım… ve o aslında bir Gerçek Işık Büyücüsüydü.

Bahsi geçmişken, bu dünyada farklı rütbeler vardı. Onlar hakkında fazla bir şey bilmesem de, temelde, çoğu 20.seviye büyücü Acemi Büyücü sembollerinden alıyordu, ve sonrasında, bir Gerçek Büyücü olmaya doğru ilerliyorlardı. Gerçek Büyücüden sonra, Ulu Büyücü ve Baş Büyücü geliyordu.

Fakat… Bu kişinin özelliklerini inceleyemiyordum. Çünkü onunla ilgili her şey [???] şeklindeydi.

Bu da çok fazla canım! [???] bunlardan bir sıra da ne demek oluyor!?

Ama, öncesinde onun sınıfını inceleyebildiğim için, kafasının üstündeki soru işaretleri değişmeye başladı.

??? ??? LV ?? Gerçek Işık Büyücüsü [???] [???] [???] …

Tanrım, gerçekten insanların statları ve ünvanları ortaya dökecek bir büyü yeteneğine mi ihtiyacım var? Mesela, tanımlama veya araştırma büyüsü? Diğer türlü, insanların kafalarının üzerindeki isimlerini ve ünvanlarını görebilme olayım harcanıp gidecekti.

Bu şöyle açıklanabilir ki, şu ana kadar hiç 30.seviye üzerinde birini görmemiştim. Var olmadıkları için değil, bunun sebebi kısaca, onların seviyelerini görememdi.

Gözlenebilir seviyelerde anlaşılan hiçbir sınırlama yoktu. Görünüşe bakılırsa hedefin ünvanlarını ve sınıfını görüntülemek için seviyem onunkine yakın olmalıydı.

“Bu adamdan gelen kokuyu sevmedim.”

Dedi falan bariz bir şekilde.

“Bu muhtemelen senin yeteneklerine tam zıt yeteneklere sahip olduğu içindir, değil mi?”

“Tch~ Burnu büyük bir pislikten başkası değil! Meraklanma, seni kurtaracağım.”

“Bugün biraz enerjik olduğunu düşünmüyor musun?”

“Sadece, zombi büyümü tekrar kullanmak istiyorum. Sonuçta, son kullanışımdan bu yana 

bayağı bir oldu.”

Falan grubu takip etmeden önce, omuz silkti.

Ruhumun hareketlerini kontrol edecek bir yeteneğim olmasa da, bedenim hareket etmeye başlayınca, bende onunla birlikte süzüldüğümü hissettim.

Kısa bir süre sonra, akademinin revirine geldim.

Revir deseler de, Rahipler için bir tesise benziyordu. İyileştirme büyüsü burada kullanılsa da, belirsiz durumlarda, hastayı iyileştirmek için çeşitle ilaçlar kullanılmalıydı. Sonuçta, iyileştirme büyüsüne fazla bağımlılık vücut için iyi değildi.

Biri tarafından kesildiğini düşünsene, ve sen yarayı hızlıca kapatmak için iyileştirme büyüsü kullanıyorsun, ve bir kez daha kesiliyorsun sonra tekrar iyileştiriyorsun. Kısaca bir işkence.

Bedenim yatağa yerleştirildikten sonra, yaşlı adam öküze benzeyen heriflere ayrılmalarını emretti. Ardından benim olduğum tarafa yürüdü.

Yarabbi, bu herif eş cinsel olabilir mi? Bedenime ne yapmaya çalışıyor!?

Sakalını oynatmasıyla, bir şeyler söylüyor gibiydi. Fakat, söylediği şeye dair hiçbir şey duymuyordum, lanet olsun!

Bir süre sonra, adam nihayet konuşmayı bitirdi. İnsanlar yaşlandıkça daha fazla konuşmak istedikleri, doğru muydu ki?

Adam kafasını salladı, ve dönüp odayı terk etti.

Odadan ayrılmasıyla adı yavaşça kayboldu, ve karşıt taraftan başka bir isim gün yüzüne çıktı.

Şüphesiz, Falan’dı bu.

“Ölüm Sessizliği~”

Odaya girdikten sonra, kapıya bir büyü kullandı, ve bedenime doğru yürüdü.

“Tamamdır, bu büyü bariyeri içerisinde, dışarıdaki insanlar Zombi Büyümün varlığını hissedemeyecekler. Elbette, fazla zamanım yok. Sadece 10 dakikalığına iş görecek, ama bu yeterli olandan bile fazla.”

Kara bir alev Falan’ın tüm bedenini kapladı, ve siyah-cüppeli Büyücü Kelany tam önümde belirdi.

“Mmm~ Beklediğim gibi, ölünün yanında olmak gerçekten rahatlatıcı~ İzin ver
b~a~ş~l~a~y~a~l~ı~m”

Bu öncekiyle aynı gülümseme olsa da, şu anki sahip olduğu gülümseme içime kötü bir his düşürmüştü.

Evet, bu müthiş tehlikeliydi!