Prolog

"İyi günler, Can İksiri 5 altın, işbirliğiniz için müteşekkirim."

"Az daha ucuz olamaz mı? Sonuçta, Can İksirlerinden 30 tane aldım bile..."

"İyi günler, Can İksiri 5 altın, işbirliğiniz için müteşekkirim."

"Hey, senden bir şey alınca bu NPC şeyine başladın. Öncesinde olduğu gibi düzgünce konuşamaz mıyız?"

"İyi günler, Can-"

"Tamam, yeter!"

Bir adım geriledim, Kane Amcanın zoraki gülümsemesi yok oldu ve normale döndü.

Elbette, "normale döndü" derken, normal biri nasıl davranıyorsa öyle davranmaya başladı demek istedim.

"Selam Fir! Eşyalardan memnun musun?"

"...Sorun yok, görüşürüz."

"Yeniden uğramayı unutma!"

"Tabii~"

Başımla onayladım ve alışveriş alanından uzaklaştım.

Rüyanda görürsün! Bir daha gelirsem neyim!

Bu Acemiler Köyünden ayrılmanın ve sıradaki kasabaya ulaşmanın bir yolunu bulmalıyım, yoksa bu insanlar beni çıldırtacak!

Adım Lin Fir, ve tabii ki, bu gerçek adım değil. Yine de bu dünyaya geldiğim zaman gerçek ismimi çoktan unutmuştum. Lin Fir, bu garip isim yeni adım olmuştu.

Fakat, adım dışında, anılarımın geri kalanına dokunulmamıştı, ve bu benim kafamı biraz karıştırmıştı haliyle.

Ah, burası Raya Kıtası. Ama şu işe bakar mısın, bu harita gibi tüm dünyayı görüntüleyebileceğim bir tane bulamam ne kadar gülünç.

Aslında şansıma, buraya Acemiler Köyü deniyordu.

Aynı zamanda, buradaki tüm evler garipti. Genelde, onlarla normal konuşabiliyorum ama ne zaman özel konularda konuşmaya başlasak aynı cümleleri tekrarlayan NPC halini alıyorlardı.

Bu korkunç, kesinlikle korkunç! Hangi cehenneme düştüm ben!

"Hey, biraz para kazanmak ister misin? Bu köyden nasıl ayrılanacağını biliyor musun?"

Ben yaslar içindeyken, biri bana seslendi.

Döndüm, ve gördüğüm şey ise göğüs hizama bile yetişmeyen boyda bir kızdı. Siyah hafif zırh giymişti, ve sırtında iki kısa kılıcı vardı. Aynı zamanda, iki tane parıldayan at kuyruğuna sahip kız kaşlarını çattı ve bana baktı.

"Sen diğer NPC'ler gibi tek bir yerde kalmıyorsun, değil mi?"